پرسشنامه انگیزه مشارکت ورزشی (SPMQ) گیل و همکاران (۱۹۸۳)

پرسشنامه “انگیزه مشارکت ورزشی (SPMQ) گیل و همکاران (۱۹۸۳)” (از پرسشنامه اصلی ترجمه شده است)

پایایی: دارد

روایی: دارد (تحلیل عاملی)

مقاله بیس: دارد

نحوه امتیازبندی: دارد

نحوه تفسیر نتایج: دارد

تعداد مولفه: 7 مولفه (تعلق به دوستان، گروه پذیری، رقابت، افراد مهم، شهرت، یادگیری، تخلیه انرژی)

تعداد سوال: ۳۰

مقایس اندازه گیری: پنج ارزشی لیکرت

تعداد صفحات: 5

منبع: دارد

گارانتی: دارد

نوع فایل: word

انگیزه مشارکت ورزشی:

برای آنهایی که به بررسی سرمایه اجتماعی علاقمند شده‌اند، مطالعه ورزش و باشگاه‌های ورزشی به تدریج به موضوع جالب توجه تبدیل شده است.

عاملی که موجب می‌شود از میان عناصر مختلف اجتماعی دردرون یک جامعه،

ورزش بطور گسترده موردتوجه بیشتر محققان سرمایه اجتماعی قرار گیرد.

این است که فعالیت‌ های ورزشی در سطح روحیه اجتماعی در جامعه شوند.

ورزش می‌تواند بعنوان وسیله‌ای برای ایجاد روابط دوستانه و ارتباطات اجتماعی جدید به ویژه بین طبقات مختلف از لحاظ مذهب و قومیت مورد استفاده قرار گیرد.

این افراد می‌توانند شامل ورزشکاران و مشارکت‌کنندگان غیر ورزشکار بوده و در نهایت می‌تواند به افزایش هنجارهای اعتماد و تعامل منجر شود.

پوتنام مشهورترین نظریه‌ پرداز سرمایه اجتماعی معتقد است که بیشتر ورزش‌ ها با توجه به ماهیت‌شان فعالیتی ارتباطی محسوب شده و مشارکت در ورزش شامل شرکت آگاهانه افراد به صورت مشارکت کننده و تماشاچی می‌شود که با هم ارتباط دارند و در اثر این روابط متقابل پاداش‌های اجتماعی میان آنها مبادله می‌شود.

او سرمایه اجتماعی را بعنوان روابطی بین افراد تعریف می کند که نشان دهنده ویژگی‌های خاصی از زندگی اجتماعی،

شامل شبکه‌ها، هنجارها و اعتماد متقابل و محصول فرعی از تعاملات اجتماعی که همکاری‌های ناشی از این تعاملات را برای مشارکت‌کنندگان آسان‌تر و محتمل‌تر می‌سازد.

پوتنام، عضویت و مشارکت در گروه‌های دارای نظم افقی و شبکه‌های مشارت مدنی را یکی از اشکال ضروری سرمایه اجتماعی می‌داند.

بهمین صورت، روابط شخصی که از طریق مشارکت در اجتماعات ایجاد می‌شود،

دارای قابلیتی برای توسعه آنچه پوتنام از آن به عنوان هنجارهای تعامل تعمیم‌یافته یاد می‌کند.